South Island and farm - Reisverslag uit Dunedin, Nieuw Zeeland van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu South Island and farm - Reisverslag uit Dunedin, Nieuw Zeeland van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu

South Island and farm

Blijf op de hoogte en volg Veronique

23 Februari 2019 | Nieuw Zeeland, Dunedin

Hallo allemaal,

We begonnen in het zuid eiland met twee dagen van 35 graden! Het was heerlijk, maar de inwoners vonden het te warm. Het was nog nooit zo warm geweest daar.
Ook hebben we de andere huur auto opgehaald. Dit was een Toyota Yaris, helaas niet zo luxe als de Swift, mja je kan niet alles hebben.
Boodschappen gedaan en naar onze camping. De eerste camping waar we aankwamen was vol, het was ook een kleine camping langs een drukke weg. Naar de tweede die gelukkig dichtbij was, was nog een plekje. Ook langs een drukke weg. We hebben gemerkt dat de gratis kampeerplekken in het zuid eiland niet zo mooi zijn en vaak langs een drukke weg op een gravel parkeerplaats. Ook zijn die vaak vol, want er zijn veel meer backpackers in het zuid eiland en de campings zijn ook veel kleiner. In totaal hebben we maar 3 keer betaald voor een camping dus vind dat we het goed gedaan hebben.
Ik heb wel besloten dat ik het noordeiland leuker vind!

Aangekomen op onze camping ging Sara pannenkoeken bakken en ik zette de tent op. Toen de tent stond ging ik bij haar zitten en zag ik twee rode plekken op haar bovenbenen. Ik dacht misschien heeft ze erop geleund het zal wel weg trekken, maar dat gebeurde niet dus ik vroeg aan haar wat is dat? Toen zei ze ik heb de hete pan op me benen gezet omdat de pan zwaar werd toen ik het kruimel van de pannekoek aan het afschrapen was. Ik zei oh! En je zei niks? Ik had het uitgeschreeuwd. Maar ze was heel dapper en zei het is mijn eigen domme fout en moet even door deze pijn heen. Dus de rest van onze trip had ze twee mooie plekken op haar bovenbenen.

We zijn naar een wijnproeverij geweest, waar we een lekkere witte wijn van hebben meegenomen. We hadden geen koelbox dus hebben we hem in de rivier koel neer gelegd om te koelen. Ideaal!
Ook hebben we het diepste dal van NZ gezien, de labyrint rocks waarvan we 3 van de 15 dingen herkenden, wharakiri beach waar je een heel mooi uitzicht schijnt te hebben maar wij zagen niks want het was mistig en het waaide hard, Nelson lake waar je ook een super uitzicht moet hebben was het ook bewolkt.


Het was dan twee dagen erg warm, maar in de nachten was het super koud. Had vaak een koude neus dus hebben we een extra fleece deken gekocht en uiteindelijk ook een luchtbed, want mijn self inflating mattress was lek.... En natuurlijk niet te vergeten de super irritante sandflies! Ik dacht dat muggen erg waren maar deze insecten! Er is bijna geen spray ervoor ze zijn zowat overal in het zuid eiland en de beten jeuken niet voor een dag zoals bij muggen maar voor een week! Ik word er helemaal gek van.
Maar toch hou ik van NZ, want ze hebben zoveel schapen souvenirs dat ik er een hele koffer mee zou willen vullen hahaha

Chris had een film voor ons achter gelaten. Dit ging over backpackers in Australië die naar een Creek gingen en een man hun auto stuk maakte en hij dan hun kwam redden en ze mee nam naar zijn huis en twee van de drie backpackers het niet overleeft hebben. Dit is een waargebeurd verhaal en ik hou niet van dat soort films en zeker niet als ik zelf een backpacker ben. Gelukkig waren we nergens alleen dat dat kon gebeuren. Denk alleen niet dat ik naar die plek in Australië ga.

We zijn wezen kayakken met zeehonden in kaikoura. Was leuk maar verwachtte er iets meer van. We kwamen niet zo dichtbij de zeehonden en er waren er niet zoveel daar. Daarna zijn we naar Christchurch geweest. Je ziet nog dat ze veel aan het herbouwen zijn van de aardbeving in 2011. Ze zijn hier niet zo snel. Waar we naar het vliegveld zijn gegaan voor een douche. Heb er nooit bij stil gestaan dat er een openbare douche is op een vliegveld.
Ook hebben we de 4 uur durende wandeling over de arthurs pass gedaan. Het was erg warm en we wouden terug liften, maar niemand nam ons mee hahah
En natuurlijk zijn we naar de Frans Jozef en de fox glacier geweest. Het is zo zonde dat het door de opwarming van de aarde steeds kleiner word, maar als je grotere glaciers wilt zien moet je naar IJsland gaan.

Het is bizar hoe vol ze een camping/parkeerplaats stoppen. Wij kwamen daar aan en dachten dit is vol als wij erbij gaan kan niemand er morgenochtend meer uit. Gelukkig hadden we een kleine auto en hebben we toch ergens achter geparkeerd, maar na ons zijn er nog 3 Vans bijgekomen. De volgende ochtend moesten ze wel verplaatsen om andere mensen eruit te laten gaan. Oh en er was een knappe jongen, Nederlander natuurlijk hahaha daar hebben we even mee gepraat maar verder niks, want we kwamen hem later tegen op de roys peak en, hij had sokken in sandalen!!! Dus we waren gelijk afgeknapt op hem. Hahaha

Ze verkopen hier veel sieraden van de paua schelp. Ik liep op het strand en wat vond ik daar een paua schelp. Ik vond er 3 dus ben blij dat we er niet een gekocht hadden.

De volgende nacht stonden we om 2 uur op om naar roys peak te gaan om de zonsopkomst te zien. Dit is een berg waar je 1300m omhoog gaat, waar wij 2,5 uur over hebben gedaan en het ergste was het is 2,5 uur omhoog. Er is bijna geen vlak stuk! Het is donker en je kijkt omhoog om de lichtjes van andere mensen te zien over hoe ver je nog moet. Wel grappige mensen ontmoet onderweg. Ow en we passeerde meerdere keren een meisje met een backpack en een handtas en toen we weer terug naar beneden gingen kwam zij nog omhoog lopen. Ik vroeg gaat het goed? Ze zei ja heb alleen blaren en me voeten doen zeer. Het was een mooie zonsopkomst met het meer en de andere bergen, maar het was wel koud daarboven!

Door naar mount Cook. We gingen een track doen van 3 uur, maar het regende hard, het waaide hard en je moest over een touwbrug die bewoog vanwege de wind. Dit vond Sara niet zo leuk. Dat we aan voorbijgangers vroegen hoe is het uitzicht aan het einde van de track. Ze zei niet zo bijzonder want we zaten midden in de wolk dat je niks zag. Dus we zijn halverwege omgekeerd, want we waren al zeiknat. Gelukkig hebben we maar twee keer echt veel regen gehad tijdens een walk.

We hebben één camping gevonden wat alleen voor tenten was! Voelde goed hahah en dat was aan een rafting rivier. En daar was een touw/swing. Dus wij voelde ons weer even kind en zwaaide de rivier in. Was erg leuk! Wel koud en we zijn allebei een keer verkeerd geland.

Aangekomen in Queenstown onze eind bestemming. We hadden een betaalde camping in het stadje zelf dus wij dachten daar maken we gebruik van. Lopend naar de tent. En omdat de bar crawl in Melbourne zo leuk was dachten we dat kunnen we ook hier doen. Wij deden eerst een drankje in de bar en we werden overduidelijk door een groep van 10 mannen aangestaard. Erg ongemakkelijk dus gauw drankje opgedronken en verder gegaan. We hebben leuke mensen ontmoet en Sara was al dronken na de 2e bar. We gingen er naar 5, we kregen overal gratis shotjes en gasten gaven ons drinken. Ik was erg verrast dat ik de drank goed kon hebben, maar Sara was er aan. Ze zat boven de struiken en moest haar terug begeleiden naar de camping. Sara praatte met een Engelse gast met dreadlocks en Sara zei tegen mij waar hij bij stond, hij is eigenlijk best aardig hahahaha
Het was een geniale avond! Sara zal zich dit nog lang herinneren. Eens moet de eerste keer zijn hè.

We hadden alle onze camping spullen aangeboden op fb sites, maar niemand wou het van ons overnemen. Dus onze laatste ochtend hebben we aan onze mede kampeer bewoners gevraagd of ze onze spullen wouden hebben dus hebben we andere reizigers blij gemaakt!
Toen was het moment om afscheid te nemen van Sara!!!! Dit was niet leuk. Ik had me geen betere travel buddy kunnen wensen. We hadden dezelfde ideeën. We houden allebei niet van hiken, maar toch hebben we wat hikes gedaan, want anders mis je alle mooie uitzichten. We hebben geen ruzie, argument, chagrijnig moment gehad. Ik kon met en om haar lachen. Één woord het was geweldig!

Ik in de bus naar de farm. Het was een Nederlandse bus chauffeur. Het Nederlandse accent is soms zo overduidelijk. Aangekomen in Dunedin werd ik opgehaald door Allison een Franse vrijwilligster.
Jennie de vrouw van de farm is een erg aardige vrouw. We hebben veel vrije tijd en we mogen de auto lenen wanneer we maar willen.
In de ochtend moeten we de koeien, varkens en paarden voeren en daarna rijden we paard.
Twee keer per week haalt ze oude groenten en fruit op van een winkel, drie keer per week haalt ze kliekjes op van de take away en pies van de benzinepomp. Dit moeten wij sorteren en aan de dieren geven.
We rijden elke dag buiten. Ze heeft een bak waar je in kan rijden, maar die bak bestaat uit zand gemixed met stenen dus niet erg goed voor paarden zonder schoenen. En één paard waar ik op rij is niet zo'n goed idee om daar mee in de bak te gaan rijden, want hij bokt en hij doet dat vaak met 4 benen tegelijk en op die manier was ik eraf gevallen dus misschien niet het beste idee voor mij nu.
Ik slaap hier in een kamer buiten. Het is gemaakt van aluminium platen en kan best koud zijn, maar gelukkig heb ik een electrische onderdeken. Jennie vroeg of we een vriendin van haar wouden helpen met hooibalen oppikken en onder het afdak leggen. Dus wij met Jennie's vriend daar naar toe. In het begin dacht ik wauw dat zijn er veel(330 totaal) en we zijn maar met 6 mensen! Gelukkig kwamen er nog meer mensen helpen. Daarna kregen we fish en chips en bier. Jessica een vriend van Allison kwam een avondje bij ons langs. Gezellig buiten gekletst. Ze vertelde dat ze 1000km wil hiken in NZ. Ik verklaar haar voor gek. Ieder zijn ding hè.

We zijn nu twee keer uit geweest in Dunedin wat een echte studentenstad is. Erg leuk, maar de mensen zijn wel erg jong. Dat is hetzelfde als met backpacken. De meeste zijn tussen de 18 en 21 jaar dus wij(Allison 31) voelen ons best oud. Afgelopen week zijn we ook naar een couch surfing meet up geweest. Dit doen ze bijna elke week in een grotere stad en iedereen kan komen om gezellig wat te drinken en te kletsen. Het was gezellig en één jongen kwam me bekend voor. Uiteindelijk zijn we erachter gekomen dat hij ook in Auckland was met het nieuwjaarsfeest en hij woont in Dunedin en was alleen voor de vakantie daar.

Ik heb een project gevonden in de fillipijnen voor twee weken. Ik ga een familie helpen met hun kleine business voor 3 uurtjes per dag. Moet wel voor het eten betalen maar dat is maar 2,5 euro per dag. Ik heb alleen wel weer een binnenlandse vlucht moeten boeken, want de Filipijnen bestaat uit 7.000 eilanden waarvan er op 1.00 mensen wonen en als ik naar dat project ga op Palawan eiland is dat anders 21 uur met de boot en heb maar één maand daar dat ik toch maar voor het vliegtuig heb gekozen.
Vandaag is er veel regen dus hebben we een relax dagje.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Veronique

Actief sinds 30 Mei 2012
Verslag gelezen: 382
Totaal aantal bezoekers 26334

Voorgaande reizen:

03 Januari 2020 - 28 Augustus 2020

Zuid-Amerika & Canada

18 September 2018 - 16 April 2019

Australië

03 Oktober 2017 - 08 Juni 2018

Vrijwilligerswerk at Lesotho

08 Juni 2012 - 14 Augustus 2012

Zuid Afrika

Landen bezocht: