Weer thuis - Reisverslag uit Houten, Nederland van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu Weer thuis - Reisverslag uit Houten, Nederland van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu

Weer thuis

Blijf op de hoogte en volg Veronique

19 April 2019 | Nederland, Houten

Lieve allemaal,

Mijn laatste twee weken in de Filipijnen waren nog super leuk! Had echt geen zin om naar huis te gaan.

De underground river was echt super mooi. Het is niet voor niks een van de zeven wereld wonderen! Het is een 8km lange rivier in een grot. Je mag maar 1,5 km erin gaan, maar je ziet een heleboel vleermuizen en rotsen die op dingen lijken, zoals groentes of een kerk. Zelfs het aanbeeld voor je in de grot gaat is al super mooi met turquoise water. Daarna gingen we even op het strand chillen en de zee in. Kijk ik vanuit de zee naar onze spullen zie ik een aap weglopen dus ik rende eruit en zag dat hij onze tassen had overhoop gehaald, gelukkig had hij niks meegenomen.
Een avond liepen we in sabang en haalde Bonnie een hond aan en sinds toen liep die hond aan me rok te sabbelen en liep hij helemaal mee naar ons hostel en is die voor me deur gaan liggen om me te bewaken. Super lief maar ook heel raar hahah

Toen door naar Puerto princesa. Op onze kamer sliep een dove man. Die was alleen aan het reizen. Ik vond dat erg dapper van hem, want je kent het hier niet en je hoort de gekte op de weg ook niet.
Ik heb daar de firefly tour gedaan. Ik hoopte een hoop vuurvliegjes te zien, maar helaas maar iets van 20 gezien, want we kwamen daar te laat en was het laagtij en kon je de mangrove niet in waar je dus een heleboel zou moeten zien. Wel heb ik een heleboel lichtgevend plankton gezien, wat erg cool was. Die avond weer bierpong gedaan en weer gewonnen!!!

De volgende dag heb ik een scooter gehuurd en ben ik naar de gevangenis zonder muren gegaan. Ik werd staande gehouden door een gevangenen. Hij wou me de tuin laten zien en hij wou een shirt verkopen die de gevangenen daar moeten dragen. Die heb ik ook gekocht voor me vader. Hij verkocht ook een armband gemaakt van een ruggengraat van een cobra Beetje creepie.
Door gereden naar het medium gedeelte. Hier was een souvenir shop waar ze de dingen verkochten die ze maken. Heel gesprek gehad met de gevangenen hoe de dingen hier gaan. Als je goed gedrag vertoont in de andere gevangenis mag je hier heen voor je laatste periode. Ze staan om 4 uur op voor exurcise en bidden dan van 6 tot 5 gaan ze werken en daarna gaan ze gezamenlijk douchen en weer bidden en naar bed. Ze worden soms wel gek van de ladyboy in de gevangenis, maar die heeft nu gelukkig een vriend gevonden daar. Het is erg corrupt want een jongen zit vast voor het stelen van een motorbike maar hij heeft dat helemaal niet gedaan maar zijn baas betaalde zijn advocaat meer geld dus werd hij schuldig bevonden. Voor het stelen van een motorbike zit hij 4 jaar. Ze liggen in de zwaardere gevangenis met 1100 man in een kleine ruimte allemaal lepeltje lepeltje. Als je geen geld hebt slaap je in de bergen waar malaria muggen zijn. Dus niemand probeert hier weg te lopen want niemand wilt terug naar de andere gevangenis.

Ik had nog een 82 jarige man achter me aan. Hij gaf me een armbandje en hij vroeg of ik mee ging zijn huis bekijken. Ik zei nee me vriendin wacht. En toen ik gedag zei vroeg hij om een kus. Nou laten we dat maar even niet doen.

Ik weer op het vliegveld voor mijn laatste dagen in Manila. Sta ik in te checken staat die kiwi gast in de andere rij. Hij ging naar Cebu. Allebei onze vluchten waren vertraagd dus hebben we nog even gezellig geluncht. Aangekomen in Manila een drukke, vieze lucht stad. Ik sliep in Z hostel en die hebben een rooftop bar. Dus daar ben ik heen gegaan en heb ik weer een hoop mensen leren kennen. Uiteindelijk ben ik met wat mensen naar een no name party gegaan. Dat houden ze 3x per jaar en is een soort geheim feestje en dat is elke keer ergens anders. Nu was het in een winkelcentrum die nog niet af was. Was erg gezellig! Niet zulke goeie muziek.
De volgende dag ging ik naar fort Santiago wat een erg mooi fort was, maar ben niet overal geweest want het was echt te warm. Daarna ben ik naar een shooting club geweest. Het was daar natuurlijk ook goedkoper dan wanneer ik dat hier zou doen. In het begin was ik een beetje aan het shaken, maar was wel vet om eens gedaan te hebben.

Ik had voordat ik naar de Filipijnen ging al bedacht dat ik wou leren vliegen in één klein vliegtuig. Die dag was eindelijk de dag dat ik dat ging doen. Het was wel 4 uur rijden met eerste de taxi, bus, jeepney en tricycle. Onderweg begon het gigantisch te regenen. In de tricycle kwam het water zo hoog dat me schoenen doorweekt waren. Eindelijk aangekomen bij de flying club werd me vertelt dat ik moest wachten tot het droog was. Gelukkig duurde dat niet lang. Ik in het vliegtuig met max die me nog probeerde bang te maken met een stom geintje maar trapte daar niet in. Hij deed het opstijgen en het landen en ik het sturen en omhoog en omlaag gaan in de lucht. Het was super vet!! Had gedacht dat ik bang zou zijn, maar had nergens last van. Een ervaring om nooit te vergeten!

De volgende ochtend weer vroeg eruit voor mijn vlucht naar huis. Nou ja eerst Shanghai. Nou China ga ik ook nooit meer heen. Je komt aan op het vliegveld, waar je eerst je vingerafdrukken moeten laten scannen. Dan moet je een aankomst kaart invullen maar dat is weer een andere dan die je in het vliegtuig krijgt. Ze praten heel slecht Engels en geen wifi op het vliegveld. Alleen maar als je een Chinese simkaart hebt. Anders kunnen ze je niet checken. Gelukkig had ik offline map gedownload. Dus ik Shanghai in. Volgebouwde stad met een heleboel hoge gebouwen. Wel mooi, maar je ziet de smog tussen de gebouwen zitten. Je hebt wel leuke straatjes met winkeltjes, riviertje en grote vissen.
Aan het einde van de middag voelde ik me beroert. Had al last van me keel door die airco's maar werd ook nog verkouden en kreeg koorts. Dus ben ik al eerder terug naar het vliegveld gegaan en ben ik op een bankje gaan liggen slapen. Werd gelukkig 5 minuten voor boardings tijd wakker, want de gate was veranderd. De vliegrit was niet zo fijn, want voelde me beroert. Gelukkig heel thuis aangekomen!!

Door weer een super geweldige reis moet ik bekennen dat ik dus nog niet klaar ben met reizen, maar wees niet bang ik moet eerst geld verdienen dus dit jaar ga ik nog niet. Hopelijk in januari naar zuid Amerika. Ow en zondag eerst met moeders naar Lissabon. Ik heb haar een stedentrip cadeau gegeven, want ze word volgende maand alweer 60 hahah
Ik vind het super leuk dat jullie mijn verslagen lezen! Dus hopelijk tot volgend jaar ;)

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Veronique

Actief sinds 30 Mei 2012
Verslag gelezen: 828
Totaal aantal bezoekers 26312

Voorgaande reizen:

03 Januari 2020 - 28 Augustus 2020

Zuid-Amerika & Canada

18 September 2018 - 16 April 2019

Australië

03 Oktober 2017 - 08 Juni 2018

Vrijwilligerswerk at Lesotho

08 Juni 2012 - 14 Augustus 2012

Zuid Afrika

Landen bezocht: