Sydney en Merrijig - Reisverslag uit Cobungra, Australië van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu Sydney en Merrijig - Reisverslag uit Cobungra, Australië van Veronique Jongerius - WaarBenJij.nu

Sydney en Merrijig

Blijf op de hoogte en volg Veronique

01 Oktober 2018 | Australië, Cobungra

Lieve allemaal,

Wauw wat een land! Het heeft zoveel te doen en te zien.
Mijn eerste dagen in Sydney waren leuk en vermoeiend. Ofcourse heb ik de harbour bridge, opera house en botanical garden gezien! Ik heb een hele hoop markten afgestruind wat dus niet echt lijkt op onze zondagse markten, maar vooral dure luxe spullen zoals, zeepjes, veel sieraden en kleren van dure merken. Paddy's markt lijkt wel een beetje op de zwarte markt die wij kennen dus daar hadden ze leuke spullen, helaas niet veel kunnen kopen met alleen maar een backpack hahaha
Ik verbleef daar bij Omid en dat is een super aardige jongen die gevlucht was uit Iran en nu een eigen barbershop heeft die erg goed loopt. Een avond had hij zijn vrienden uitgenodigdt, want hij dacht dat ik laat terug zou zijn maar het was koud en ik was er klaar mee dus ik belde hem en toen zei hij ow dan moet ik even wat regelen, want hij heeft een vriend en die mag van zijn geloof (weet nog steeds niet welke) niet in iemands huis komen als daar een vriendin is alleen als ik zijn vrouw zou zijn mocht het wel. Nog nooit van een geloof gehoord waarin dag een regel is mja toen heeft hij een kamer in een backpackers hostel geboekt en heb ik daar de nacht door gebracht. Was een beter bed dan bij hem, want die was echt kneiter hard snap niet dat iemand daar in kan slapen maar goed, super lief van hem.
In Sydney viel het me nog wel mee qua prijs want er is veel invloed van de Aziaten die je daar ook bijna alleen maar ziet en dat is niet echt duur eten. Wel zijn de spullen in de supermarkt aanzienlijk duurder terwijl ik op straat het mee vond vallen.
Natuurlijk heb ik ook een hoop van de stranden bezocht met super mooie uitzichten en de blue mountain met the three Sisters. Erg mooi maar koud.

Na 5 dagen Sydney was het tijd om door te gaan naar mijn project. In de trein voor 9 uurtjes en nog een uur met de auto kwam ik aan op de horse ranch in Merrijig. Super aardige mensen en nog een vrijwilligster uit Ierland. Ze hebben 58 paarden waarvan er nu 3 zwanger zijn. Spannend want die moeten een deze dagen bevallen. Ik hoop dat ik dan weer terug ben.
Ik heb elke dag daar gereden en gelijk mijn eerste dag al een buitrnrit gedaan van 5 uur. Super mooi uitzicht over de bergen en op de topjes van de andere bergen zie je nog sneeuw liggen.
Afgelopen zaterdag de eerste echte rit gedaan. Het waren mensen die nog nooit gereden hadden, maar gelukkig is alles goed gegaan.
Toen ik aankwam bij de ranch zag ik een brochure liggen van een husky Sledetocht en dacht hey als ik dat hier kan doen hoef ik niet perse naar Lapland, want Tim en ik wouden dat toen doen in IJsland maar blijkbaar moet je daarvoor 3 maanden vtv boeken. Dus geregeld met een beetje korting want die man kende hem. Toen belde Brett van de huskies op of ik misschien 3 tot 5 dagen op de honden wilden passen, want diegene die hem hielp is naar Melbourne gegaan om te werken. De honden zijn nu namelijk nog op de berg maar het skie seizoen is zo goed als over dus ze gaan weer terug naar zijn huis. Dat is 5 uur heen en 5 uur terug waarin hij niet meer dan 16 honden mee kan nemen en hij heeft er 55. dus moet er iemand op zijn huis passen terwijl hij heen en weer rijd. Dus ik dacht once in a life time ik doe het. Dus hier zit ik dan met 13 honden alleen in the middle of nowhere en 5 paarden waar ik ook nog op mag gaan rijden. De huskies zijn echt super lieve honden wel sterk maar dat moet ook wel als ze een slee voort moeten trekken. Het is wel oppassen want ze mogen niet ontsnappen, want dan zijn ze weg. Het enigste waar ik nu een beetje bang voor ben zijn de slangen. Er zijn namelijk al 6 van zijn honden dood gegaan door een slang. Er zitten hier heel veel slangen die giftig zijn. En in huis hebben we ook weer muizen. Super fijn. Hij heeft een poos ze gevangen maar het hielp niet er kwamen er steeds weer terug dus hij heeft het opgegeven. Nou fijn vannacht al amper geslapen want ik dacht dat er een onder mijn matras zat en vanmorgen vertelde hij dat er een over zijn hoofd was gelopen...... Nou denk maar aan de goede dingen hier dat ik met die prachtige honden verblijf en ook nog leer een slede te besturen. Ik had alleen niet verwacht dat het overal nog zo koud zou zijn. Ook had ik verwacht dat ze net zulke goede verwarmingssystemen zouden hebben als wij in Nederland, maar hier hebben ze een hout kachel en een verrijdbare kachel voor in je kamer. En zijn huis is erg groot dus het duurt uren voordat het er warm is. Gelukkig overdag als de zon schijnt is het heerlijk buiten. Nou als ik dit overleef zonder slangen beet komt er binnenkort weer een verslag hahaha

  • 01 Oktober 2018 - 10:02

    Maureen:

    Nou wel overleven he, benieuwd naar je volgende verhaal

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Veronique

Actief sinds 30 Mei 2012
Verslag gelezen: 328
Totaal aantal bezoekers 26467

Voorgaande reizen:

03 Januari 2020 - 28 Augustus 2020

Zuid-Amerika & Canada

18 September 2018 - 16 April 2019

Australië

03 Oktober 2017 - 08 Juni 2018

Vrijwilligerswerk at Lesotho

08 Juni 2012 - 14 Augustus 2012

Zuid Afrika

Landen bezocht: