Zanzibar en Oeganda

Lieve allemaal,

Vorige week was ik op het ow zo mooie Zanzibar :)
Het is echt een van de weinige plekken waar ik echt terug wil. Alles aan het eiland is mooi, de stranden vooral in het noorden daar is de zee zo blauw als op foto's, de huizen, de natuur en de mensen.
Ik was daar met Jaine zij heeft ook vrijwilligerswerk gedaan in Lesotho. We hebben ons erg goed vermaakt. We hebben gerelaxt op het strand, wezen zwemmen met wilde dolfijnen. Ze zwommen zo onder je door maar ze zwemmen heel snel dus is het hop gauw de boot weer in een stukje verder varen en weer in het water springen. Super ervaring! We hebben een city tour gedaan, zijn in de slavernij museum geweest wat erg indrukwekkend was en dat is nog helemaal niet zolang geleden (200 jaar). We zijn naar fullmoon party geweest erg gezellig alleen helaas geen fullmoon gezien want het was te bewolkt.
Helaas nu echt afscheid moeten nemen van Jaine, maar hopelijk ga ik volgend jaar naar Brazilië om haar op te zoeken.

Nu ben ik in Oeganda wat echt een cultuur schok is nu. Hashim de man van de organisatie vroeg aan mij of ik oké was met verblijven in het dorp en ik dacht ja waarom niet. De dag erna ben ik er wel even op terug gekomen.....
Ik heb een eigen kamer wat bestaat uit beton en een bed, ik heb een eigen douche dat bestaat uit een paar planken buiten met een emmer, ik heb een eigen wc en dat is een betonnen huisje met een gat in de grond. Ik krijg 3 maaltijden per dag waarvan ik er 2 alleen eet. Ik zit in de woonkamer te eten en hun zitten buiten. ( Het zijn 2 vrouwen en 4 kinderen) het is niet erg gezellig, maar als we samen eten praten ze alleen maar in hun eigen taal..... Ik heb dus bij Hashim aangegeven dat ik me niet echt comfortabel voel. Ik durf in het donker niet alleen maar de wc want dat huisje is dus buiten de schutting. hij is nu aan het kijken voor een andere plek maar daar zit niet echt vooruitgang in. Als hij niks kan vinden ga ik naar een ander project. De eerste dag in Oeganda was ik in kampala bij een vriend van een dokter in Lesotho en hij heeft ook een heel mooi project met weeskinderen dus daar kan ik altijd heen.
Ik ben wel op de school geweest en de kinderen zijn super lief en komen gelijk naar je toe dus dat maakt het allemaal wel weer goed.
Gisteren ben ik nog naar een movie première geweest en die film heet bruised en ging over kinderen van 14 jaar die al uitgehuwelijkt worden en dat dit nog een erg groot probleem is in Oeganda. Het is goed dat ze er zo aandacht voor vragen, want dat kan ook echt niet.

Een ding weet ik nu wel heel zeker ik ben zo blij dat ik in Nederland ben geboren en we het in Nederland toch maar erg goed hebben!
Nou fijn weekend allemaal!